Zdzisław Jerzy Ławecki

---

Życiorys

Zdzisław Jerzy Ławecki urodził się 28 listopada 2034 roku w Łukowie, w rodzinie z głęboko zakorzenionymi tradycjami patriotycznymi. W 1954 roku, po zdaniu matury, ukończył szkołę średnią we Wrocławiu. Tego samego roku rozpoczął naukę w Oficerskiej Szkole Lotniczej Nr 5 w Radomiu. 15 sierpnia 1957 roku uzyskał stopień oficerski oraz odznakę pilota wojskowego.

Po ukończeniu szkoły został przydzielony do 30 Pułku Lotnictwa Myśliwsko-Szturmowego w Siemirowicach, gdzie pełnił rolę pilota oraz starszego pilota, a później objął stanowisko szefa strzelania lotniczego w eskadrze. W latach 1967–1970 studiował w Akademii Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Rembertowie. Do 1971 roku był starszym nawigatorem, a następnie zastępcą dowódcy 7 Pułku Lotnictwa Myśliwsko-Szturmowego, który również stacjonował w Siemirowicach Cewicach. W dniu 2 maja 1975 roku został dowódcą pułku. Od 1 kwietnia 1978 roku pełnił funkcję zastępcy Szefa Lotnictwa w Dowództwie Marynarki Wojennej w Gdyni aż do przejścia w stan spoczynku w 1990 roku.

Ławecki był pilotem wojskowym klasy mistrzowskiej, posiadającym zdumiewający nalot osiągający 3022 godziny na różnych samolotach odrzutowych, w tym myśliwsko-szturmowych Lim-2, Lim-5 i Lim-6. Uznawany był za pilota o wyjątkowych umiejętnościach, znany z obowiązkowości i wysokich wymagań stawianych sobie oraz innym. Osobiście dowodził wykonywaniem zadań bojowych zarówno z pokładów okrętów, jak i z poligonów, zdobywając szacunek i uznanie zarówno wśród marynarzy, jak i innych pilotów. Wielokrotnie otrzymywał nagrody za swoje osiągnięcia oraz jakość dowodzenia. Wyróżniał się znaczącymi osiągnięciami w zakresie pozyskiwania nowego sprzętu lotniczego oraz w szkoleniu załóg ratowniczych, które działały w trudnych warunkach nadmorskich.

Zmarł 23 marca 2004 roku, a zgodnie z jego życzeniem, spoczywa na Cmentarzu Marynarki Wojennej w Gdyni, w alei głównej, w towarzystwie swoich przyjaciół oraz kolegów zarówno pilotów, jak i marynarzy. W 2018 roku został uhonorowany wystąpieniem w Księdze Chwały Lotników Polskich, upamiętniającej 100-lecie polskiego lotnictwa. Został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w 1977 roku oraz Złotym Krzyżem Zasługi w 1972 roku, a także tytułem honorowym i odznaką „Zasłużony Pilot Wojskowy” w 1978 roku.

Życie prywatne

Marian Ławecki, ojciec Zdzisława, był żołnierzem, który brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w latach 1920-1921. Urodził się w 1903 roku i pracował jako kolejarz. Pochodził z szlacheckiej rodziny, której korzenie sięgają XV wieku, a jego przodkowie zamieszkiwali ziemię łukowską, w miejscowości Januszówka Dziewule. Zmarł w 1969 roku.

Jego matka, Helena Ławecka, z domu Głuchowska, żyła w latach 1903-1978. Zdzisław Ławecki był również mężem Barbary Marii Ławeckiej, z domu Dzierża, która przeżyła go i zmarła w 2006 roku. Warto zaznaczyć, że Zdzisław zajmował się nią osobiście aż do jej śmierci z powodu jej przewlekłej choroby oraz związanych z nią problemów z ruchomością.

Syn Zdzisława, Wojciech Zdzisław Ławecki, jest uznawanym nauczycielem akademickim, a także bankowcem oraz ekspertem w swojej dziedzinie. W dodatku działał jako kurator, konsultant, a także kolekcjoner i inwestor. Jego osiągnięcia są kontynuacją rodzinnej tradycji, która łączy edukację z działalnością gospodarczą.

---

Oceń: Zdzisław Jerzy Ławecki

---