Pedro Luiz Napoleão Chernoviz

Jako syn oficera, Pedro miał okazję dorastać w Warszawie, gdzie uczęszczał do szkoły prowadzonej przez zakon pijarów. W 1829 roku, zdając egzamin kwalifikacyjny, podjął studia na Uniwersytecie Warszawskim. Rok później, wzorem wielu młodych Polaków, wziął udział w powstaniu listopadowym. Po jego niepowodzeniu, zdecydował się na emigrację do Francji.

W Montpellier ukończył studia medyczne, po czym rozpoczął praktykę lekarską w Nîmes. W 1837 roku obronił pracę doktorską zatytułowaną „Diagnostic spécial et différentiel des tumeurs du scrotum”, co uczyniło go doktorem medycyny. Następnie pracował w Génolhac oraz w szpitalu wojskowym Val-de-Grâce w Paryżu. W 1840 roku Chernoviz osiedlił się w Brazylii, a konkretniej w Rio de Janeiro.

W 1841 roku opublikował swoją pierwszą książkę – podręcznik farmakologii i receptur „Formulário ou guia médico”, który zdobył znaczną popularność. Książka została wydana w kilku edycjach, w tym w 1851 roku w formie trzech tomów, a następnie w kolejnych latach; ostatnie edycje ukazały się odpowiednio w 1878 i 1890 roku. Jak mówił Afrânio Peixoto w swojej recenzji, „w Brazylii jest więcej podręczników Chernoviza niż Biblii”. Jego prace zyskały uznanie, a Chernoviz został uznany za „jednego z najznakomitszych lekarzy Brazylii drugiej połowy zeszłego stulecia” przez Carlosa da Silva Araujo w 1936 roku.

Oprócz kariery naukowej, Chernoviz stał się także osobą majętną dzięki sukcesowi jego publikacji. W uznaniu jego osiągnięć został odznaczony Komandorią Orderu Chrystusa oraz tytułem Komandora Orderu Róży, przyznanym mu przez cesarza Pedro II. W 1844 roku ożenił się z Julie Bernard, Francuzką, z którą miał jedenaścioro dzieci. W 1855 roku Chernoviz powrócił do Francji, gdzie osiedlił się w Paryżu, gdzie zmarł 31 sierpnia 1881 roku. Jego ciało spoczywa w rodzinnym grobowcu na cmentarzu Passy.

Na cześć tego wybitnego polskiego lekarza, w 1908 roku w Paryżu nazwano ulicę Rue Chernoviz.